20 Şubat 2008 Çarşamba

ankaraya dair...

sahte bir gülüştü ıssız ankara gecesinde yüzüme yerleşen. ankaralılaştığımın ayrımındayım artık, ne yazık ki desem bile... belki o hayatın en acımasız yönlerini yansıtmasıyla bunu kazandırdı bana ve sevdiğim bir çok kişiye. belki biz hiç onun kadar gerçekçi, onun kadar kara yaşamadık anlarımızı ona gelene kadar.
ama burdaydık artık ve ister istemez karşılaşmıştık her anı kara geceleriyle. sahte gülüşlere alışmanın tek nedeni bizdik belkide, tek kaynağı biz...
istemeden kobay olmuştuk tüm özlem ve hasret denemelerine, bu şehrin.kanata kanata acıta acıta ve kabullenerek bu sonu bilinmez deneylere istemeyerek de olsa bile bile katlanmıştık! daha fazla nasıl acıtabilirimin hesabındayken bu şehir, ona aşık olanı onu özleyeni hemen koparı vermişti kendi adından, kendi anıı_karalığından. "hasretin nazlıdır ankara" diyenlerin hiçbiri kalamamıştı bu şehirde istediği kadar. şehir amacına ulaşmış hasretlerin en büyüyünü yaşattıktan sonra kendini sevdirmeyi başarmış ve bağrından koparıp atmıştır bu ankara aşığı kişileri, acıtacak yeni bir yöntem bulmanın keyfi ile...

peki ben ne zaman sevecem bu şehri, ne zaman özlemiyle yanıp tutuşacam?artık sevmek istiyorum ve kurtulmak belkide..gidişim ve gitmek güzel olsun bu şehirden. bırak beni ankara, bırak beni... seni sevmemi, sana aşık olmamı beklemeden bırak n'olur!... yeterince acıttın yüreğimi, yeterince kanattın benliğimi. daha fazla sana benzeyemem bekleme bunu benden.

bırakta kurtulayım karalardan, en kara anlarımdan...

2 yorum:

WaNTeD dedi ki...

bu kdarmı güzel olur deyişler geçekten kendş adıma çok seviniyorum içinden böylesine güzel şeyler dökülen bir arkadaşım olduğu için (oZaN__SeRHaT)

yalnızlığım ve ben dedi ki...

utandım şimdi! saol arkadaşım.. beni çok mutlu ettin