12 Aralık 2009 Cumartesi

şimdi bıraksam avuçlarına yüreğimi, senindir desem..kabullenir misin onu; imgelerin, cümlelerin, ekmeğin, suyun, acıların, sevdaların, aşkların, hüzünlerin, benliğin..kısacası herşeyinmiş, kendininmiş gibi kabullenir misin?? koynuna alır mısın??

yoksa kaçarmısın uzaklara ardında bıraktığın felaketi görmeden, umursamadan...
bunu hesaba katmadan aldım seni yüreğime... geleceği hesaplamadan, planlamadan.. senindir dedim bu can, bu ruh.. sesine şiirler biriktirdim, sesine hasret gecelerde.. sesin oldu sesim, sesin oldu beynim.. bir oyuna başladık sensiz gecelerde...seni anımsadım karanlıkta, siluetini çizdim seni görmeyen aynalara, gözlerine baktım o aynalarda.. benim olan, ama seni yansıtan gözlerime..şiir dinledim sesinden, mum eşliğinde tütsü kokusunda.. sonra geceler geçti, günler ardı sıra sıraladı karanlığı.. sesin her gece eşlik etti sensiz gecelerime, ışık tuttu karanlıktaki ruhuma.. bende bir sen, sende bir ben..bir canda iki ruh vardı; insanlardan gizli, insanlardan saklı, sessizlik ve karanlığın içinde bir mum ışığı, iki benlik.. kimseler duymasın, kimseler bilmesin istedik bu iki yalnızı.. kimi zaman yalnız bir liman, kimi zaman limansız bir gemi oldu yürekler.. ama birdi yalnızlıkta..oysa bunlar bendeydi, sende değil..canlar bendeydi, düşler bende... şiirleri ben okudum sesinden, ben dinledim yürekten.. sense başka bir yürek taşımaktaydın şiirlerinde, suskunluğunda...
sonra...
sonra kelimeler böyle döküldü mısralara, kâğıt aklığı düşlerime.. bu mısralara dökülürken hisler, benliğin eşlik etmekteydi yapayalnız geceme, düşlerime.sol tarafımdaydı ruhun, varlığın..gerçekte haberdar olmadan bu cümlelerden, izlemekteydi düşlerimin yerini aldığı satırları.. yanımdaydın, sol tarafımda...
sen ise başka yolculuklar planlamaktasın, başka bir yürek ile... düşlerinde bana yer yok, hayallerde ben yokum..planlar bensiz, ben plansız..
ve.. ve kaçınılmaz son:
gecenin hüznüne eşlik eden yüreğime eşlik etmekte gecenin yalnızlığı..

şimdi gittin, artık yoksun..kimsesiz bir çöl hüznü taşır benliğim.. alışkanlığım olmuş benliğin, sesin.. sesinden şiirler dinlemek vazgeçilmezim olmuş senin haberin olmadan.. çünkü aslolan sesin hiç şiir okumadı bana, hiç eşlik etmedi farjad tınısı taşıyan gecelerime.. sesine şiirler biriktirmiştim suskun, kimsesiz karanlığımda..bunlar vazgeçilmez düşlerdi yüreğimde, senden habersiz, varlığının olmadığı düşler.. kaçınılmaz sondu bu yaşanılanlar.. bunu bile bile başlamıştım bu serüvene.. gündüze eşlik etmeyecek düşlerdi kurulan saat tik-tağında.. düşler gecenin saatinde yer almaktaydı, gündüze aktarılamadı.. sonunu bile bile başlamak mantıklımıydı, değilmiydi bunu hesaplamamıştım ilk defa.. gidişin yüreğimi çöl rüzgârına teslim etmişti.. yele eşlik etmekteydim, savrulmaktaydım bir bilinmezliğe, bilmediğim yeni yalnızlıklara...elimde, avucumda bir avuç yalnızlık...
şimdi..sen..yoksun...ben....

Hiç yorum yok: